ศิลปิน : เดชา วราชุน
เทคนิค : ศิลปะภาพพิมพ์
ปี : 2512
ขนาด : 91 x 76 ซม.

“เป็นช่วงเริ่มต้นของการทำงานภาพพิมพ์ จึงเป็นช่วงของการแสวงหาแนวทางการสร้างสรรค์ผลงาน โดยส่วนตัวผมเป็นคนที่ชอบความเรียบง่ายและน้อย ๆ ซึ่งยุคนั้นยังไม่ค่อยมีใครทำมากนัก ผมจึงทำตามใจเห็น ลักษณะงานที่ทำส่วนใหญ่จึงเป็นงานแบบ Silkscreen ซึ่งผมทำขึ้นอย่างห่วงใยสุขภาพตนเอง เพราะจริง ๆ แล้วงานในสมัยนั้นส่วนใหญ่จะใช้น้ำมัน แต่ผมเลือกใช้สีน้ำลงบนกระดาษฟาบริอาโน่ ที่มีคุณสมบัติดูดซับน้ำได้ดีสำหรับใช้ทำภาพพิมพ์โลหะ ลักษณะของงานที่พิมพ์จะเน้นความเรียบง่ายคือใช้กระดาษเทป รูปทรงที่กัน จะกันออกมาเป็นสี่เหลี่ยม เป็นทรงเรขาคณิตเสียส่วนใหญ่ จึงเน้นไปที่การวางองค์ประกอบและการวางเส้นสายเป็นส่วนใหญ่ สำหรับงานชิ้นนี้เป็นการทำงานภาพพิมพ์โลหะ ซึ่งยังอยู่ในช่วงของการค้นหาแนวทางการสร้างสรรค์ เนื้อหาของผลงานในช่วงนี้จะมีรูปทรงเป็นนามธรรมมากขึ้น รูปทรงที่ใช้จะมีรูปทรงเรขาคณิตและรูปทรงอินทรีย์ปะปนกันไป เนื้อหาของรูปทรงจะแสดงถึงการผสมผสานกันระหว่างมนุษย์ เทคโนโลยี และอวกาศ สำหรับเทคนิคและกระบวนการทำงาน มีการค้นหากรรมวิธีของภาพพิมพ์โลหะนี้หลายรูปแบบ มีทั้งการตัดแม่พิมพ์ออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วนำมาประกอบเข้าด้วยกันใหม่ การใช้ฟองน้ำที่เคยใช้ในภาพพิมพ์แกะไม้มาเป็นอุปกรณ์ในการสร้างแม่พิมพ์ และกรรมวิธีอควาทินท์ ซึ่งเป็นวิธีการสร้างน้ำหนักอ่อนแก่ของสี ด้วยกรรมวิธีทางเคมี ซึ่งจะให้ความรู้สึกนุ่มนวล การที่ได้นำเอารูปทรงชิ้นส่วนของแม่พิมพ์มาตัดออก และนำมาประกอบเข้าด้วยกันใหม่ ทำให้งานพิมพ์มีลักษณะแข็งคม และมีรูปทรงกระจายอยู่ภายในภาพอย่างอิสระ” –เดชา วราชุน