ศิลปิน : วราวุฒิ โตอุรวงศ์
เทคนิค : สีอะคริลิค สีนำ้มัน และดินสอสีบนผ้าใบ
ปี : 2553
ขนาด : 200 x 320 ซม.

ภาพลวงตาในงานศิลปะเป็นที่รู้จักกันในชื่อ “Trompe l’oeil” ซึ่งเป็นคำยืมจากภาษาฝรั่งเศสแปลว่า “การหลอกตา” งานศิลปะยอดนิยมที่อธิบายรูบแบบนี้ได้ดีที่สุดอาจเป็นงานที่ชื่อ Waterfall (1961) ภาพพิมพ์หินโดยศิลปินชาวดัตช์ เอ็ม ซี เอสเชอร์ รูปแบบศิลปะนี้ใช้เพื่อสร้างภาพลวงตา ไม่ว่าจะเป็นสำหรับการตกแต่งหรือเพื่อการสร้างความเคลื่อนไหวแบบไม่หยุดของรูปสงและประเด็นภายในงานศิลปะ สิ่งที่ศิลปินได้สร้างขึ้นในภาพเขียนชิ้นนี้ ก็ได้แสดงถึงปัจจัยของทั้งสองอย่างถากถาง ในภาพวิชาชั่วโมง มีเด็กนักเรียน 3 คน 2คนกำลังทำอะไรอยู่ที่ไม่ตรงกับสิ่งที่ควร สภาพแวดล้อมก็วุ่นวายและอันตราย คนดูได้เห็นพวกเขาถือสิ่งของที่ไม่เหมาะกับเด็กในห้องเรียน เช่น ค้อนสำหรับก่อสร้างและปลั๊ก มีคนหนึ่งกำลังยืนอยู่บนเก้าอี้ที่หัก และเห็นได้ว่าถุงเท้าขาดไปหนึ่งข้าง รอบๆ ตัวมีเก้าอี้ล้มกระจาย เศษกิ่งไม้ และวัตถุที่ไม่สามารถระบุได้อีกหลายจุด หลายอย่างในภาพนี้บดตาและประเด็นของภาพ งานชิ้นนี้อาจเป็นงานศิลปะที่ต้องมองนานๆ รายละเอียดที่เห็นอาจทำให้งสั่นสะเทือนถึงจิตใจได้ แต่ก็ยังเป็นภาพที่สมบูรณ์เมื่อผูดถึงความผิดหวังและความคับข้องใจของเยาวชนผู้ด้อยโอกาสที่ต้องสู้เพื่อความพัฒนาของตน
งานชิ้นนี้อาจเป็นภาพวาดที่ฉุนเฉียว แต่เป็นการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสถานะการศึกษาในปัจจุบันของเยาวชนไทยในศตวรรษที่ 21 ได้เป็นอย่างดี